 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ахрыплы голас звонкай цішыні.
Дыханне апякае халадэча.
У шэрай слоце патанулі дні,
Спавітыя тугой нечалавечай.
Асфальт лістотай жоўтай не сагрэць.
У лужынах канае ціхі шэлест.
І ёсць спакуса ў вырай паляцець
Ці слухаць, як спявае дзікі верас.
У парку змрочным не будзіць слядоў
І ледзь не растварацца у тумане.
Страсаць самоту з плеч. І зноў, і зноў
На памяць пералічваць кволых зданяў.
У цёмных хвалях загасаць лістом.
Сцякаць з галінаў. Верасню не верыць.
Люляцца на вятру. Збраць аскепкі сноў.
Стаць клёнам і знікаць у змроку шэрым.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
